Chcesz być na bieżąco? Zapisz się do naszego newslettera


Aldo Rossi

 

Czas czytania: ~6 min


Prezentacja laureata nagrody Pritzkera w 1990 roku

 

aJvvGp5L4J0tpD3rNwzZybamhiuBCgm1DypFlEGAf0XcvxuLUwtt7Yvh9GXH_l-13.jpg
Aldo Rossi Aldo Rossi (1931-1997) urodził się w Mediolanie w rodzinie drobnego przemysłowca, właściciela fabryki rowerów. W 1959 roku ukończył Wydział Architektury na Politechnice w Mediolanie. Pomimo wczesnego zainteresowania filmem ostatecznie zdecydował się na wybór architektury. Fascynacja teatrem zaowocowała jednak kilkoma znaczącymi projektami o tej tematyce. Zaprojektował "Teatro del Mondo" na Biennale w Wenecji w 1979 roku czy Carlo Fenice Teatro w Genui, który jest w tej chwili Operą Narodową. Pod koniec lat 80-tych rozpoczął prawdziwą karierę międzynarodową - projektował biurowce w Londynie, galerie sztuki w Japonii, budynki wielorodzinne w Holandii. W Berlinie zwyciężył w 1989 roku w prestiżowym konkursie na projekt Niemieckiego Muzeum Historycznego. Aldo Rossi otrzymał nagrodę jako autor, artysta, nauczyciel i architekt działający zarówno w rodzinnych Włoszech, jak i na skalę międzynarodową. Krytycy piszą o nim jako o malarzu - architekcie, porównując go z LeCorbusierem lub jako pecie, któremu przydarzyło się zostać architektem. Kiedy Rossi został zaproszony do Harvardu na cykl wykładów im Waltera Gropiusa, szef wydziału architektonicznego, Jose Rafael Moneo powiedział; "Kiedy historycy szukać będą przyczyn zmiany tendencji destrukcyjnych występujących w naszych miastach, nazwisko Rossiego pojawi się na pierwszym miejscu, jako jednego z tych, którzy spowodowali, że pojawiła się mądrzejsza i nacechowana większym respektem postawa wobec środowiska urbanistycznego".
M2LVIFDvVGMlIveGLSGXEKc9NtjiLYk9Pm88kgaWcuaIYW96r2KGJkX8X6WY_1-13.jpg
Jury Architektura jest zawodem, w którym talent dojrzewa powoli. Jest to dyscyplina wymagająca wielu lat uważnej obserwacji, badania zasad, poznawania przestrzeni i doświadczania wielu nastrojów, aby okrzepnąć i dorosnąć. Zakres umiejętności, które pozwalają architektowi nabrać pewnej ręki i uzyskiwać zamierzony efekt, nie dopuszcza chodzenia na skróty. Architekt, który chce pracować najlepiej, jak potrafi, musi terminować w zawodzie przez całe życie, czyli o wiele dłużej, niż to jest potrzebne do tego, żeby uzyskać uprawnienia. Musi znać ludzkie zachowania, rozumieć struktury i materiały, wiedzieć, jak kształtować formy i przestrzenie, aby służyły zamierzonym celom. Te właśnie cechy jury znalazło u Alda Rossiego i przyznało mu nagrodę w 1990 roku. Znany od wielu lat jako teoretyk, filozof, artysta i nauczyciel, Rossi długo rozwijał swój kunszt architektoniczny i literacki. Szkice i rysunki tego mistrza-rysownika, przesiąkniętego tradycją włoskiej sztuki i architektury, zyskiwały mu międzynarodowe uznanie na długo przed realizacją szkicowanych budynków. Jego książka "Architektura i miasto", opublikowana w 1966 roku, jest znaczącym tekstem dla studiów nad planowaniem i myśleniem urbanistycznym. Dzięki tej podstawie teoretycznej, jego projekty wtapiają się w tkankę miejską, a nie wdzierają w nią. Każdy z projektów Rossiego, czy jest to biurowiec, hotel, cmentarz, czy pływający teatr, wyszukany dzbanek do kawy czy nawet zabawki, dociera do samej istoty funkcji. Rossi wykształcił się na architekturze klasycznej bez kopiowania jej; echa przeszłości pobrzmiewają u niego w sposobie operowania formami o uniwersalnej, zadziwiającej jakości. Jego praca jest zarazem śmiała i zwyczajna, oryginalna, choć nie jest nowinką, na pozór odświeżająco prosta, ale niezwykle złożona w swej zawartości i znaczeniu. Aldo Rossi zrezygnował z bycia modnym i popularnym, aby stworzyć własną, niepowtarzalną architekturę.
WdoWxE22L7dhy7ufVqFY5lRfbhKJsxl89Sj2hRWkKL8byxSOUmKb8gmuGXtO_2-13.jpg
Aldo Rossi Chociaż nie jestem opętany przez architekturę, zawsze starałem się ją tworzyć w sposób uczciwy, tak jak wszyscy, którzy uczciwie wykonują swój zawód, jak murarze i robotnicy, którzy budowali katedry, fabryki, wielkie mosty, wielkie budowle naszych czasów. Poszukiwanie prawdy w moim zawodzie skończyło się miłością do architektury. To być może prosta, ale dziwna satysfakcja, gdy ktoś kocha własny zawód. Dlatego pozwólcie mi ją nazwać "Cara architettura" lub po angielsku "Dear architecture" lub, za państwa pozwoleniem, "Darling architecture". Zawsze czułem, że moja architektura jest ponadczasowa. Mam nadzieję, że ta nagroda potwierdza tę myśl. Zawsze trzymałem się z dala od plotek, które wytwarzają grupy, szkoły, miesięczniki, gazety, architekci i tak dalej. Ale przede wszystkim zawsze odrzucałem style i mody. Nigdy nie wierzyłem, że jakikolwiek zawód może być oderwany od kultury. Dlatego w młodości miałem szansę studiować relacje między teorią sztuki a architekturą i byłem szczęśliwy mogąc póĄniej dostrzec znaczenie tych studiów. Dzisiaj jednak wolę projektować i budować. Fascynuje mnie możliwość budowania w różnych miejscach. Dzieje się tak, jakby kultura nowych krajów współtworzyła moją architekturę i stapiała się w całość, jedność, która pozwala ponownie złożyć zagubione fragmenty. Pracuję w wielu miejscach na świecie - we Włoszech, Niemczech, Anglii, Ameryce i Japonii. To znak nowej architektury, która szlifuje styl i osobisty charakter uniwersalnej architektury. Chciałbym powiedzieć o wzajemnym wpływaniu na siebie różnych kultur. Żyjemy w czasie podobnym do okresu palladiańskiego, kiedy architektura tego kraju, oddziaływała na Rosję, Anglię i Amerykę. Każdy budynek jest taki sam, ale jednocześnie jest bardzo różny. Dlatego wierzę w wielką obywatelską architekturę, zdolną przekształcić nasze miasta i uczynić nasze życie swobodniejszym, bardziej wyrazistym i pięknym. Niektóre realizacje 1960 Willa w Ronchi Versilia, Włochy 1961 Osiedle robotnicze Calepio, Włochy 1962 Muzeum Historii Współczesnej Mediolan, Włochy 1966 Domy mieszkalne San Rocco Monza, Włochy 1968 Ratusz Scandicci, Włochy Szkoła w San Sabba Triest, Włochy 1971 Cmentarz w San Cataldo Modena, Włochy 1974 Most Bellinzona, Szwajcaria Domy jednorodzinne Robbiate, Włochy Regionalne Centrum Administracji Triest, Włochy 1975 El Corral del Conde Sewilla, Hiszpania Domy nad Verbidingskanal Berlin, Niemcy 1977 Dom wielorodzinny Mozzo, Włochy Roma Interrotta Rzym, Włochy 1979 Landesbibliothek Karlsruhe, Niemcy 1981 Kompleks mieszkalny Sudliche Friedrichstadt, Berlin, Niemcy Kaplica cmentarna Brianza, Włochy 1982 Centro Direzionale Perugia, Włochy 1984 Office Tower Buenos Aires, Argentyna Casa Aurora, nowa siedziba GFT Turyn, Włochy 1985 Apartamentowiec przy via Zoagli Mediolan, Włochy Restauracja Campo di Marte alla Giudecca Wenecja, Włochy Centro Torri Parma, Włochy 1986 Nowy projekt placu Uskudar Istambuł, Turcja 1987 Il Palazzo - hotel i restauracja Fukuoka, Japonia Toronto Lighthouse Theatre Toronto, Kanada Łuk triumfalny dla miasta Galveston Galveston, Teksas, USA Marburg Museum Marburg, Niemcy 1988 Palazzo dello Sport Mediolan, Włochy Pomnik na Piazzetta Manzoni Mediolan, Włochy Latarnia morska Rotterdam, HolandiaMuzeum Sztuki Współczesnej Clermont Ferrand, Francja 1989 Nowy teatr na Fontivegge Piazza Perugia, Włochy Galeria Sztuki Fukuoka, Japonia Restauracja i piwiarnia Sapporo, Japonia Hotel Duca Di Milano Mediolan, Włochy 1990 Biurowiec GFT Turyn, Włochy Kościół San Carlo Alla Barona Mediolan, Włochy Muzeum Maastricht Maastricht, Holandia
EOr3yaHmlw9iMWaMmdhookoxvyC4St0cRcf6pONbryZ9KcN06749oY28Pdui_3-13.jpg
Zdjęcia realizacji od góry: Centro Torri Commercial Center Parma, Włochy New Town Hall for Borgorico Borgorico, Włochy Pocono Pines House Mt. Pocono, Pennsylvania, USA

Podepnij swój artykuł

Podoba Ci się nasza działalność ? Postaw kawę dla Grupy Sztuka Architektury!
Postaw mi kawę na buycoffee.to

tagi

Architektura dla kultury ludowej
Architektura dla kultury ludowej

Centrum Folkloru Województwa Łódzkiego w Sieradzu – to nowa placówka kultury, powołana przez samorzą ...

Kultura w kasynie
Kultura w kasynie

Kasyno Kultury, placówka kulturalna działająca w Kwidzynie od końca 2023 roku mieści się w budynku o ...

E-konferencja Skorupa budynku: dachy, fasady, drewno i prefabrykacja w architekturze.
E-konferencja Skorupa budynku: dachy, fasady, drewno i prefabrykacja w architekturze.

Regulacyjne i technologiczne zmiany w zakresie metod wznoszenia budynków doprowadziły w ostatnich la ...

KOMENTARZE
Komentarze
Brak komentarzy
Zaloguj się, aby dodać komentarz

Nagroda Pritzkera
ZOBACZ TAKŻE

PRACA:
Zatrudnię
  • Zatrudnię

Nie przegap okazji!!!

zapisz się do naszego newslettera