Chcesz być na bieżąco? Zapisz się do naszego newslettera


Focus

 

Czas czytania: ~7 min


Prezentacja obiektu Stefana Kuryłowicza

 

Biokostka - Focus Filtrowa U Kuryłowicza widać, że mimo zastosowanie szerokiego repertuaru środków high-tech, pozostaje on projektantem bardzo polskim. Malowniczość i swego rodzaju miękkość, czyli podświadome dążenie do odrzucania dogmatyczności, są u niego stale obecne.
vgXckuyrGxqJkg1UocvUcRFpLTfY7ugcUTMIEHPuk3TVyzwI5PXM9x3xIHoL_n-focus1.jpg
Budynek Kuryłowicza ma formę sześcianu. Tradycyjnie z koncepcją sześcianu wiąże się idea budynku ekonomicznego w sensie zwartej formy, elastycznego pod względem funkcjonalnym, o strukturze wewnętrznej, dającej się rozbudować w oparciu o przestrzenie służące do poruszania się, oświetlenia pomieszczeń czy umieszczenia tak ważnej dzisiaj zieleni. Chodzi zatem o budynek, w którym można stworzyć układ funkcjonalny, naśladujący przestrzeń miejską. Forma sześcianu odpowiada tym założeniom - pozwala na kształtowanie przestrzeni miejskiej w sposób racjonalny. W ramach niej architekt zobowiązywał się bowiem ograniczać swobodę i arbitralność wolności wyrazu, czyli przyjmował surową dyscyplinę w imię ponadczasowości oraz wysokich standardów moralno-estetycznych. Wszystkie te idee odnajdujemy w budynku Focus, jakkolwiek należy podkreślić, że w przypadku projektów Kuryłowicza nie dzieje się to po raz pierwszy. Takie stołeczne obiekty, jak siedziba firmy Arcon, Zielna Point czy fabryka wiązek kablowych w Stanisławowie koło Warszawy są doskonałymi przykładami wariacji tematycznych, związanych z ekonomiczną formą kostki. Wiodły one zawsze w kierunku wzbogacenia formy lub wręcz do zniszczenia statycznego, oryginalnego kształtu kostki. W opisywanej realizacji architekt połączył statyczną ogólną formę z dynamicznym rozwiązaniem elewacji i wewnętrznego atrium. Fakt, że wszystkie cztery elewacje różnią się od siebie, przyczynia się do nadania budynkowi siły wyrazu. Przejście od monumentalnej, frontowej fasady poprzez delikatną, wielowarstwową, błyszczącą elewację zachodnią, następnie odgiętą ku górze, ekspresjonistyczną elewacją północną do dekoracyjnej trochę arbitralnej fasady wschodniej. Podziwiać należy rygor, z jakim zaprojektowano frontową, dwuwarstwową ścianę kurtynową. Z jednej strony ma ona przeznaczenie czysto funkcjonalne, stanowi bowiem ścianę akustyczną i termiczną. Z drugiej jednak - wywołuje u obserwatora poczucie głębi plastycznej, której pojedyncze ściany osłonowe nigdy nie dają. Klasyczny, osiowy podział frontowej fasady i spiętrzenie budynku na bazie trzech następujących po sobie warstw (na które składają się: mocna podstawa wyrażona przy pomocy rzeźbiarsko potraktowanych słupów, pokrytych wykładziną aluminiową i centralnie umieszczonego, betonowego obramowania wejścia, wysoka na dziesięć pięter szklana ściana osłonowa i wielki, aluminiowy, wyrzucony w przestrzeń gzyms zapewnia obiektowi wyrazisty, przekonujący pod względem kompozycji i wybitnie miastotwórczy charakter. Elewacja tylna została łagodnie wygięta, ażeby stworzyć wrażenie istnienia większej przestrzeni miejskiej, oddzielającej Focus od sąsiedniego budynku. Kompozycja tej elewacji jest również osiowa. Składa się na nią wielka galeria szczytowa oraz symboliczny balkon o balustradach i podłodze wykonanych z płyt szklanych. Wejście główne wiedzie do atrium. W holu wejściowym uderza zastosowanie okładzinowych płyt metalowych, ułożonych pod kątem 45 stopni - znajdują się one również na zewnętrznych słupach kolumnady. Wejście do atrium robi wrażenie. Jego skala i geometryczna prostota zostały skonfrontowane z niesymetryczną kompozycją wnętrza. Daje to dynamiczny kontrast - regularności ogólnej formy budynku (razem z jego symetryczną, frontową fasadą) z nieregularnością atrium. Ten dualizm estetyczny jest najsilniejszym elementem ogólnej kompozycji budynku. Wokół atrium skupione są zasadnicze funkcje. Jest tam restauracja, kawiarnia, fitness club i centrum konferencyjne, są też usługi handlowe - innymi słowy wszystko to, co nadaje mu rangę centrum miejskiego. W istocie cały obiekt podzielono na cztery, niemal niezależne od siebie ,dzielnice", obsługiwane przez własne szyby dźwigowe, łączące te "dzielnice" z trzema podziemnymi poziomami parkingów. Jednym z najbardziej interesujących rozwiązań zastosowanych w atrium jest wizualne połączenie zieleni na parterze z czterokondygnacyjnym ogrodem zimowym, umieszczonym bezpośrednio nad wejściem, na poziomie szóstej kondygnacji. Zwraca również uwagę wielki, szklany dach, zawieszony nad dziedzińcem, umożliwiający komunikację wzrokową między samym atrium a otaczającymi go skrzydłami biurowymi. Dobry przykład detalu to połączenie obramowań wind, wykonanych z nierdzewnej stali, z panelami drewnianymi, którymi wyłożone są hole windowe. Drugim przykładem jest fantazyjna, zabawna forma architektury eskalatorów, łączących poziom wejściowy z antresolą. Trzecim zaś może być staranne zaprojektowanie garażu podziemnego, wyróżniającego się elegancją kolorystyczną i funkcjonalną przejrzystością. Oczywiście obrońcy regionalnej architektury czy odrębności kulturalnej mogą powiedzieć, że powstała kosmopolityczna, stalowo - szklana budowla dzisiejszego, międzynarodowego, liberalnego kapitalizmu. U Kuryłowicza widać jednak, że mimo zastosowanie szerokiego repertuaru środków high-tech, pozostaje on projektantem bardzo polskim. Malowniczość i swego rodzaju miękkość, czyli podświadome dążenie do odrzucania dogmatyczności, są u niego stale obecne. Pomimo całego technologicznego chłodu i wyrafinowania budynek przyciąga swoją teatralnością, fragmentaryzacją czy dekoracyjnością, które to elementy nadają mu bardzo swoisty, lokalny charakter. Przykładem świetnie ilustrującym tą opinię może być nadwieszony gzyms-dach. Pojawia się on wyłącznie nad fasadą frontową. Tymczasem w rękach, powiedzmy, Nouvela stałby się prawdopodobnie wielką płaszczyzną, rozciągającą się ponad całym budynkiem - potężnym elementem, jednoznacznie definiującym charakter całości. na podstawie tekstu Wojciecha Leśnikowskiego Żródło; APA Kuryłowicz & Associates Założenia autorskie: Focus ma powierzchnię całkowitą porównywalną z obszarem zajmowanym przez warszawską Starówkę. Zbliżona do liczby jej mieszkańców będzie też liczba pracowników i odwiedzających budynek interesantów. Od początku mieliśmy świadomość, że obiekt ma ogromną skalę i bez względu na nasze ewentualne starania by ją minimalizować, będzie zawsze zauważalny i rozpoznawalny - również w kontekście całego miasta. Będzie odstawał od swego bezpośredniego otoczenia, lecz zarazem nadawał mu nową wartość i skalę. Stąd też kształtowaliśmy Focus jako odrębny organizm, dążąc do nadania mu cech odnajdywanych w planach i strukturach dawnych miast: 1. Budynek ma jednoznacznie zdefiniowane wejścia - miejsca kontrolowanego styku z otoczeniem. 2. Centralnym elementem, który organizuje plan, jest prostokątne atrium, skupiające większość funkcji służących użytkownikom; jego archetypu należy szukać w miejskich rynkach i placach targowych. 3. Na szóstej kondygnacji w elewacji południowej zaprojektowaliśmy czterokondygnacyjny ogród zimowy - park miejski, który poza funkcjami rekreacyjnymi zapewnia osobom zajmującym pokoje biurowe w trakcie północnym powiązania widokowe z przylegającym od południa Polem Mokotowskim. 4. Budynek podzielony został na cztery całkowicie niezależne i samowystarczalne części - dzielnice, obsługiwane przez wspólny dla całego gmachu układ trzech kondygnacji podziemnych z parkingami i infrastrukturą techniczną. Przyjęliśmy, że wielkość detali i zastosowane w kształtowaniu fasad materiały muszą mieć odniesienie także do skali miasta, nie zaś samego budynku i jego bezpośredniego otoczenia. Doszliśmy też do wniosku, że wielkość gmachu i wynikające z niej odległości tworzących go komponentów, eliminują potrzebę zachowania spójności między sposobem kształtowania elewacji a charakterem wnętrz. Wnętrze stało się niezależnym od fasady bytem. Odrębnym zagadnieniem było rozwiązanie elementów decydujących o funkcjonalności budynku i jego przydatności z punktu widzenia oczekiwań użytkowników. Przyjęliśmy, iż budynek musi odpowiadać wyzwaniom stawianym przez architekturę przełomu tysiącleci. Musi zapewnić jego użytkownikom wpływ na warunki klimatyczne panujące wewnątrz, a więc możliwość regulacji temperatury, intensywności wentylacji i nasłonecznienia, zaś w konsekwencji na ekonomiczne i efektywne dysponowanie środkami energetycznymi. Stefan Kuryłowicz APA, Kuryłowicz & Associates
RJlFtSljqZvL3G0adzzf8DUjwZbk2HIv0iG9J0sI5uJCskGdgJsAMSCu2uyz_n-focus2.jpg
s8lWa57Tdn079zaDhiSlcVgd8Mcjz1MYBRRNWkGDzSqfdxhK1pghuS1qJtPE_n-focus5.jpg
fSyoUwV04FF0BNwBxW8iy052zdbtskJungmUieoiuftp36J7vX3Ho83MLpC4_n-focus6.jpg
YVc71bWF1btNjBIus3m3Dxy1yPMaSTg6MTP86bEhhqKLmAcz88P0PtpX4QcP_n-focus7.jpg
fUOqTB2A7XOeaJG6HHUFA7BiF83BATmxV2uK2BGq3H4L1cIawJBVa9JkGmx4_n-focus8.jpg
kJBn4xDdRlLR02upIRp9FhQgxOBIGlMf5iILryp52XF3YHGOp1GSpDwOSlE7_n-focus9.jpg
zgCMmz8qUq1eWowgzcBh2mg0kJKIYHdDmB8LmQueqCm6y9DhUE42RlKAPHgY_n-focus10.jpg
xdzBhnVxQfqe4Pq4IMyVhCVKHuoLJTk4hvs3Wt77bZ8l4HYtuE1dCC94E5pG_n-focus11.jpg

Brałeś udział w projekcie? Opowiedz nam swoją historię.

Podoba Ci się nasza działalność ? Postaw kawę dla Grupy Sztuka Architektury!
Postaw mi kawę na buycoffee.to

tagi

Urodziny Szybu Krystyna
Urodziny Szybu Krystyna

Budowa wieży wyciągowej szybu Kaiser Wilhelm II na terenie kopalni węgla kamiennego Hohenzollern zak ...

Kultura w kasynie
Kultura w kasynie

Kasyno Kultury, placówka kulturalna działająca w Kwidzynie od końca 2023 roku mieści się w budynku o ...

E-konferencja Skorupa budynku: dachy, fasady, drewno i prefabrykacja w architekturze.
E-konferencja Skorupa budynku: dachy, fasady, drewno i prefabrykacja w architekturze.

Regulacyjne i technologiczne zmiany w zakresie metod wznoszenia budynków doprowadziły w ostatnich la ...

KOMENTARZE
Komentarze
Brak komentarzy
Zaloguj się, aby dodać komentarz

Kubatura
ZOBACZ TAKŻE

PRACA:
Zatrudnię
  • Zatrudnię

Nie przegap okazji!!!

zapisz się do naszego newslettera