Chcesz być na bieżąco? Zapisz się do naszego newslettera


Richard Rogers

 

Czas czytania: ~6 min


Vu3qwuiD3EMPkTN9BVgRMluykCptyuj5uAuDowIf3FbJd3VVaP0EJMLM0kNR_richard-rogers.jpg
Funkcjonalny high-tech Przez całą, ponad 40-letnią karierę Richard Rogers, a właściwie lord Rogers Riverside, konsekwentnie wyznaczał najwyższe standardy współczesnej architektury. Kluczowe projekty Rogers'a stanowią przełomowe momenty w XX wiecznej historii projektowania. Centrum Georges Pompidou w Paryżu (1971-1977), zaprojektowane we współpracy z Renzo Piano zrewolucjonizowało muzea – przekształcając je z elitarnych enklaw w miejsca społecznej oraz kulturowej wymiany, spotkań i żyjące centra miast. Budynek siedziby firmy Lloyd’s w Londynie (1978-1986) to punkt zwrotny w projektowaniu biurowców. Zapewnił Rogersowi własną markę jako przedstawiciela ekpresjonizmu. Również jego późniejsze projekty (np. najnowszy terminal lotniska Barajas w Madrycie z lat 1997-2005) prezentują wyjątkową interpretację współczesnych nurtów architektury przez architekta, który traktuje budynek jak maszynę transparentnie integrującą strefy prywatne z publicznymi. Motyw ten bardzo często pojawia się w jego twórczości. Lloyd’s to budynek wywrócony podszewką na lewą stronę: wszystkie schody, windy, instalacja elektryczna i hydrauliczna znajdują się na zewnątrz w oplatających budynek tubach, rurach i wężach. Dzięki temu w środku powstała niezaburzona niczym przestrzeń, którą można dowolnie dzielić – zapowiedź dzisiejszych elastycznych "open space'ów". Ten budynek - którego estetyka wynika z funkcji - świetnie ilustruje filozofię jego architektury. W budynkach Rogersa wielkie przeszklone powierzchnie, które tak się nam podobają, mają przede wszystkim dostarczać do wnętrza światło i ciepło, co - bardzo praktycznie - redukuje koszty utrzymania budynku. Podobno parlament Walijski w Cardiff (2006) na kosztach utrzymania oszczędza dwukrotnie. A przy tym jest piękny: położony na portowym nabrzeżu, jego szklana fasada koresponduje z pobliską wodą, wygięty "biologicznie" dach nawiązuje formą do modernizmu. Dzieła Rogers'a obejmują liczne typy budynków, w różnych skalach i na kilku kontynentach. Architekt łączy pasję jaką jest architektura z głęboką wiedzą praktyczną na temat materiałów oraz technik budowlanych. Jego fascynacja techniką służy nie tylko efektom artystycznym, ale co ważniejsze jest wyraźnym echem założeń programowych budynku i środkiem do stworzenia funkcjonalnej i użytecznej architektury. Jako obrońca życia miejskiego uważa, że potencjał miasta jest katalizatorem daleko idących przemian społecznych. W swojej twórczości Richard Rogers przypomina nam, że architektura jest najbardziej społeczną ze sztuk. Richard Rogers nie widzi sprzeczności między ekologią a typowo metropolitalną zabudową. Jest także autorem wieżowców. Należy do tej czołówki światowych architektów, którzy zabudowują dzisiaj tereny po zniszczeniu wież World Trade Center w zamachu terrorystycznym. W konkursie na zagospodarowanie tego miejsca zwyciężyła koncepcja symbolicznego pięcia się w górę. Rogers jest autorem projektu jednej z pięciu wież - numer 3 - która ma stanąć w tym miejscu. Richard Rogers urodził się w 1933 roku we Florencji, studiował na Architectural Association School w Londynie, a następnie aż do uzyskania dyplomu w 1962 na Yale University u Serge'a Chermayeffa. Tam też rozwinął swoje zainteresowanie twórczością Franka Lloyd'a Wright'a. Rogers powiedział nawet: "Wright był moim pierwszym bogiem". Podróżując ze swoją żoną Susan i przyjacielem Normanem Fosterem po Ameryce chciał zobaczyć możliwie wiele budynków autorstwa Wright'a, a także dzieła innych architektów jak Miesa van der Rohe czy Louisa Kahna. Kiedy ukończył Yale, podróż po Kalifornii zaowocowała posadą w biurze Skidmore, Owings & Merrill (SOM). W tym czasie interesował się budynkami autorstwa Rudolpha Schindlera, Pierre Koeniga, Craiga Ellwooda, Raphaela Soriano i Charlesa and Raya Eames. Po powrocie do Anglii, Foster i Rogers wraz z żoną i Wendy Cheeseman założyli swoje pierwsze atelier pod nazwą "Team 4". Ich pierwszym znaczącym zleceniem był dom rodziców Susan. Jednak w 1967 roku biuro zakończyło działalność, a zarówno Rogers jak i Foster założyli własne firmy. Znaczącymi wydarzeniami w pierwszym okresie działalności Rogera były niewątpliwie dwa zlecenia w latach 1967-69: Spender House i Dom Rogersa (dla jego rodziców w Wimbledonie). Oba zresztą uważane za prototypy "mobilnych" domów, które Rogers ochrzcił mianem Zip-Up House. W 1971 roku jego nowym partnerem został wówczas włoski architekt Renzo Piano i już wkrótce pracownia miało nową nazwę - Piano + Rogers. W tym samym roku firma wygrała zlecenie na projekt Centrum Pompidou w Paryżu, który przyniósł obu architektom światowy rozgłos. W 1977 roku Rogers zrezygnował z dalszej współpracy z Piano, a rok później założył własną pracownię Richard Rogers Partnership, istniejącą obecnie pod nazwą Rogers Stirk Harbour + Partners i posiadającą oddziały w Londynie, Barcelonie, Madrycie i Tokio. Budynek Lloyd’s of London był pierwszą realizacją, która sprawiła, że jego autor zaczął być postrzegany jako znaczący architekt nie tylko w Anglii, ale także poza jej granicami. RRP zaprojektowało również dwa ważne porty lotnicze - Termial 5 na londyńskim Heathrow i wspomniany terminal na madryckim lotnisku Barajas, a także wielopiętrowy biurowiec Channel 4 w Londynie, nowy zespół budynków Sądu w Antwerpii, siedzibę Zgromadzenia Narodowego Walii w Cardiff oraz hotel i centrum konferencyjne w Barcelonie. Kompletna lista projektów pracowni znajduje się na stronie www.rrp.co.uk. Rogers został laureatem takich prestiżowych nagród jak: Praemium Imperiale w 2000 roku, The Thomas Jefferson Memorial Foundation Medal w 1999, the Arnold W. Brenner Memorial Prize from the American Academy & Institute of Arts and Letters w 1989 czy the Royal Gold Medal for Architecture w 1985. W 1991 roku otrzymał od brytyjskiej królowej Elżbiety II tytuł szlachecki. Miasta przyszłości Rogers jest jedynym architektem, który został zaproszony do prowadzenia Reith Lectures – serii wykładów BBC zatytułowanych „Cities for a Small Planet”. Zamiłowanie architekta do ekologii i ochrony środowiska bardzo dobrze oddają jego wypowiedzi: „Ludzkie życie zawsze zależało od 3 zmiennych: populacji, zasobów i środowiska naturalnego. Ale dzisiaj jesteśmy być może pierwszym pokoleniem, które musi stawić czoła takiemu przyrostowi ludności, który narusza zasoby i niszczy środowisko. Pomimo, że wszyscy o tym wiedzą, ta niewiarygodna, industrialna ekspansja przebiega nadal. Jedne społeczeństwa stawiły czoła tym problemom, a inne jak mieszkańcy Wysp Wielkanocnych, cywilizacja Harappa, mieszkańcy miasta Teotihuacan w pre-kolumbijskiej Ameryce, skazane były na zagładę z powodu klęski ekologicznej wywołanej przez nich samych. Społeczeństwa, które nie są w stanie rozwiązać kryzysów związanych ze środowiskiem naturalnym czeka migracja albo upadek. Istotną różnicę stanowi dzisiaj skala naszych problemów, która ma już zasięg globalny, co z pewnością wymaga zaangażowania zarówno całej ludzkości jaki i samej planety." Jego wizja jest następująca: miasta przyszłości „nie będą więcej przypominać ograniczonych i odizolowanych gett, a raczej bogate dzielnice miast z przeszłości. Życie, praca, zakupy, nauka, przyjemność będą się przenikać w różnorodnych i elastycznych strukturach”. Najważniejsze realizacje: • dom i pracownia Humphrey'a Spendera koło Maldon w hrabstwie Essex • Centre Georges Pompidou w Paryżu, 1971-1977 (we współpracy z Renzo Piano) • Lloyd's of London w Londynie, 1978-1986 • Europejski Trybunał Praw Człowieka w Strasburgu, 1989-1995 • terminal 5 na lotnisku Heathrow w Londynie, 1989-2008 (planowane ukończenie) • biurowiec Channel 4 w Londynie, 1990-1994 • Tribunal de Grande Instance w Bordeaux, 1992-1998 • biurowiec Daimler Chrysler przy Potsdamer Platz w Berlinie, 1993-1999 • lotnisko Barajas w Madrycie, 1997-2005 • Millennium Dome w Londynie, 1999-2000 • Paddington Waterside w Londynie, 1999-2004 Małgorzata Drozdowska
3tFXUMHSBIab4Ux3c0wT1p3Z2594up0V5f2Ksgc5h37qOO7vXl6DNZjb6VeG_walia.JPG
ek6RLkoG9kk7huHkP4H2H8JhnN1mprkuNoKsrLCNAOqtoWf2neAt3sCmy04a_pompidou.jpg
WPi86RTTfpsI3BndHS0D8h7N2f9chYxHWZe9ax4lTtpiG27hioCZKf7ACBCz_lloyds.jpg
8WpYh4sjf2cq8BuIig8MDamv72afUgMMSZPEm24GOXUSQZjJ7NkgR85z1eoJ_barajas.jpg

Podepnij swój artykuł

Podoba Ci się nasza działalność ? Postaw kawę dla Grupy Sztuka Architektury!
Postaw mi kawę na buycoffee.to

tagi

Urodziny Szybu Krystyna
Urodziny Szybu Krystyna

Budowa wieży wyciągowej szybu Kaiser Wilhelm II na terenie kopalni węgla kamiennego Hohenzollern zak ...

Kultura w kasynie
Kultura w kasynie

Kasyno Kultury, placówka kulturalna działająca w Kwidzynie od końca 2023 roku mieści się w budynku o ...

E-konferencja Skorupa budynku: dachy, fasady, drewno i prefabrykacja w architekturze.
E-konferencja Skorupa budynku: dachy, fasady, drewno i prefabrykacja w architekturze.

Regulacyjne i technologiczne zmiany w zakresie metod wznoszenia budynków doprowadziły w ostatnich la ...

KOMENTARZE
Komentarze
Brak komentarzy
Zaloguj się, aby dodać komentarz

Nagroda Pritzkera
ZOBACZ TAKŻE

PRACA:
Zatrudnię
  • Zatrudnię

Nie przegap okazji!!!

zapisz się do naszego newslettera