Chcesz być na bieżąco? Zapisz się do naszego newslettera


J. Herzog, P. de Meuron

 

Czas czytania: ~14 min


Prezentacja laureatów nagrody Pritzkera w 2001 roku

 

l1xLP9DMSMur3e3tOvJEwEKF82wbBPGBOJcdhpJBH3CpoFjp3tJDP2HhSRQI_herzog-demeuron.jpg
"Budynek to budynek. Nie może być czytany jak książka, nie posiada żadnych podpisów ani naklejek, jak obraz w galerii. W tym znaczeniu jesteśmy kompletnie anty-reprezentacyjni. Miarą naszego budynku jest natychmiastowe wrażenie, jakie pozostawia na zwiedzających" - to słowa Jacquesa Herzoga, przemawiającego w imieniu własnym i w imieniu swojego partnera - Pierre'a de Meurona - architektów wybranych przez jury nagrody Pritzkera w 2001 roku.
8B6BB0SwPnYe2i8v7wbCxfC0EHH4ZSmI8DSNW4o1CHwKjnzoY4YSSgVRz1jN_1-24.jpg
Jacques Herzog i de Pierre de Meuron urodzili się w tym samym 1950 roku w Basel, w Szwajcarii. Swoją współpracę rozpoczęli już w przedszkolu. Kiedy się po raz pierwszy spotkali, w wieku lat 7, nie mówili nawet tym samym językiem. Pierre mówił po francusku, a Jacques posługiwał się językiem retoromańskim. W podstawówce budowali wspólnie z klocków LEGO i Meccano wszystkie rodzaje szwajcarskich domów, statków i kolejki górskie. Żaden z nich jednak nie zdecydował, jaką wybrać specjalizację na studiach. Herzog najpierw próbował dostać się do szkoły projektowania, ale przeniósł się na biologię i chemię na Uniwersytecie w Basel. Jednak fascynacja architekturą była wciąż dominująca - wierzył, że jest to dyscyplina, która pozwoli mu połączyć wiele jego zainteresowań, dlatego rozpoczął studia na Uniwersytecie w Lozannie (ETH). Ponieważ de Meuron był dobry w matematyce i w rysunku, Herzog podjął decyzję o uczęszczaniu na ten sam kurs. Po pierwszym roku przenieśli się do filii Uniwersytetu w Zurychu, gdzie pozostali do czasu otrzymania dyplomu w 1975 roku. Obaj byli asystentami profesora Dolpha Schnebli. W 1978 roku w Basel utworzyli wspólną firmę Herzog & de Meuron. Od tego czasu ścieżki ich kariery przebiegały prawie równolegle. W 1983 roku Herzog został wizytującym adiunktem na Cornell University w Ithace, Nowy Jork. Sześć lat póĄniej obaj zostali na rok wizytującymi profesorami na Uniwersytecie Harvarda, co zostało ponownie odnowione w 1994 roku i trwa do chwili obecnej. Obaj zostali również profesorami na ETH w Basel. Zawodowa współpraca Herzog & de Meuron rozrosła się do biura zatrudniającego ponad 120 osób na całym świecie. W uzupełnieniu do głównej siedziby w Basel, swoje biura otworzyli w Londynie, Monachium i w San Francisco. Herzog wyjaśnia: "pracujemy w zespołach, ale zespoły nie są stałe. Gdy rozpoczynamy nowe projekty, reorganizujemy grupy projektowe. Cała praca wynika z dyskusji pomiędzy Pierrem i mną, a także pomiędzy pozostałymi partnerami - Harry Gugger i Christine Binswanger. Praca w zespole pozwala przyciągnąć wiele różnych talentów. W wyniku ich współpracy powstaje produkt końcowy, nazywany architekturą Herzoga & de Meurona.
ZBMKlJ9f8IeM5ruMuGTRXtRTxJd7waYZqrj2OvHYC0RuzoQvC9dFB7KPD1fJ_2-24.jpg
Mocne strony Jacquesa są moją słabością - mówi Pierre de Meuron w dyskusji na temat ich partnerstwa - natomiast jego słabe strony są moja siłą. Wydaje mi się, że jestem najlepszy w środkowej fazie projektu, podczas gdy Jacques wydaje się świecić na początku i na końcu projektu. Bez znaczenia jaki zespół pracuje nad projektem, wtedy, kiedy nabiera decydującego wymiaru, pracujemy wspólnie każdego dnia" Herzog i de Meuron lubią także współpracować z artystami, jak Remy Zaugg, który był zaangażowany w kilka ich projektów i jest nazwany przez Herzoga "prawie partnerem". W rozmowach i wykładach Herzog wyjaśnia: "Artystą, którego najbardziej chcielibyśmy poznać jest Andy Warhol. On przerasta wszelkie kategorie. Nazwanie go artystą pop jest zbyt proste. Używał zwyczajnych obrazów pop do wyrażenia czegoś nowego. Dokładnie tym samym jesteśmy zainteresowani: dobrze używać znanych form i materiałów w nowy sposób, tak, aby ożywić je na nowo. Chcielibyśmy projektować budynki, o których ludzie mówiliby: 'ten budynek wygląda jak tradycyjne mieszkanie, ale zarazem jest w nim coś zupełnie innowacyjnego.' W nowoczesnej architekturze nikomu nie udało się tego osiągnąć. Architektura, która ma tradycyjny wygląd, nie zmusza cię do patrzenia na nią i wygląda dość normalnie, ale przy tym przyjmuje wymiar czegoś nowego, zaskakującego i niejasnego, a nawet niepokojącego. Kochamy obalać komunały na temat architektury. Czasami, aby robić to bardziej efektywnie, warto się nimi nawet posługiwać, ażeby dowieść czegoś zupełnie innego". Na pytanie, co wywołało największy wpływ na ich architekturę, Herzog odpowiada, że wcześniej ich wyobrażenie na temat obrazu było bardziej dosłowne, wymienia przy tym Aalto i Scharouna. "Kiedy byliśmy jeszcze w szkole, jednym z naszych nauczycieli był Aldo Rossi, który otworzył przed nami wiele nowych horyzontów. Jego poprzednikiem był Lucius Burckhardt, który nauczył nas, że cokolwiek robimy, nie powinniśmy budować, zamiast tego powinniśmy myśleć i patrzeć na ludzi. To było inspirujące, ale jednocześnie frustrujące. Kiedy pojawił się Rossi, powiedział coś dokładnie odwrotnego - należy zapomnieć o socjologii, a powrócić do architektury. Wtedy z podwójną siłą powróciliśmy do budowania. W tym sensie największy wpływ miał na nas prawdopodobnie Rossi. Zainteresował nas obrazami, choć nigdy nie interesowaliśmy się jego malarstwem. Nigdy nie byliśmy zainteresowani kolekcjonowaniem obrazów - pamiątek architektury." "Kiedy odwiedziliśmy Japonię, zafascynowało nas nagłe rozłączenie pomiędzy starym i nowym, pomiędzy różnymi wymiarami. Prawdopodobnie to nam się podobało, ponieważ przypominało nasz rodzinny krajobraz. Szwajcaria także posiada atrakcyjną, przytulną i niewinną architekturę obok paskudnych, brutalnych, na pół miejskich, a na pół wiejskich osad. Tam nie ma modeli, paradygmatów wielkiej architektury, którą wielbimy. W tamtych budynkach są tylko uchwycone momenty - czasem wielkie, a czasem straszne - które zwracają naszą uwagę i z których się uczymy. Nasza praca nie opiera się na żadnej tradycji, w szczególności na żadnej szwajcarskiej tradycji. Jeśli nasza praca jest w pewien sposób szwajcarska, to tylko w sensie kraju, który nie ma już narodowej identyfikacji. Szwajcaria uległa radykalnej przemianie z małego, izolowanego kraju z tradycją szwajcarskich rzemieślników w najbardziej nowoczesny i technologicznie zaawansowany kraj w Europie." Rafael Moneo w hiszpańskiej publikacji AV - monografii poświęconej twórczości Herzoga i de Meurona, pisze, że zaliczają się oni: "do tych niewielu architektów, których twórczość może być interpretowana jako poszukiwanie podstaw architektury. Poszukiwanie podstaw i poszukiwanie bezpośredniego kontaktu z konstruktywną istotą architektury, odróżnia Herzoga i de Meurona od pozostałych twórców z ich pokolenia. Szczególnie wyróżniają się naciskiem, jaki kładą na oryginalność." Moneo dalej stwierdza; "Herzog i de Meuron mają zdolność do odpowiedzi na każdy rodzaj projektu - z talentem, wrażliwością, elastycznością i skutecznością. Co jest w ich pracy, że jednocześnie oczarowuje studentów i krytykę? Odważyłbym się stwierdzić, że jako mistrzowie architektury zdolni odnawiać sentymenty, zdobywają tych, którzy obawiają się patrzeć na świat jako na rzeczywistość chaotyczną i przypadkową. Nawet dzisiaj obecna jest świeżość, z jaką używają różnych rodzajów materiałów oraz determinacja, aby redukować do minimum to, co może być zrozumiane jako indywidualny wyraz w architekturze." O materiałach Herzog powiedział: "Świat materialny dotyczy nas bezpośrednio, staramy się zrozumieć czym jest materia. Co to znaczy i jak możemy jej używać, aby uwydatnić pewne właściwości. Na przykład, metoda drukowania na betonie jest wynikiem długich eksperymentów. Metoda drukowania istniała wcześniej, ale my zaczęliśmy ją adaptować i używać do drukowania fotografii na betonie. To jest bardzo interesujący i prosty proces. Chemiczne właściwości zdjęcia powodują konserwację zewnętrznej warstwy betonu w różnych odstępstwach czasu. Interesują nas także mchy i porosty, które rosną na powierzchni głazów. Są one wskaĄnikiem jakości powietrza, mają tak widowiskowe kolory - pomarańcze i żółcie - tak piękne, że prawie oślepiają". Stwierdzenie Moneo, że: "materiały są dla architektury nośnikiem jej wyrazu", jest szczególnie uzasadnione w przypadku jednego z projektów Herzoga i de Meurona w Stanach Zjednoczonych - winnicy Dominus w Napa Valley, California. Linearny budynek ma długość 101 m, szerokość 25 m i wysokość 9 m. Projektanci umieścili w nim trzy funkcjonalne mechanizmy winnicy - pomieszczenie z ogromnymi, chromowymi zbiornikami do pierwszego etapu fermentacji; piwnicę, gdzie wino dojrzewa w dębowych butlach oraz składnicę, gdzie wino jest butelkowane, pakowane do drewnianych pudeł i przechowywane do czasu sprzedaży. Herzog wyjaśnia: "Z przodu fasad umieściliśmy klatki, tj. druciane pojemniki wypełnione kamieniami. Przyłączone do ścian, utworzyły bezwładne masy, które izolują pomieszczenia od ciepła w dzień i od zimna w nocy. Wybraliśmy lokalny bazalt, którego kolorystyka od ciemnego szarego do czarnego, pięknie współgra z krajobrazem. Klatki są wypełnione mniej lub bardziej gęsto w zależności od potrzeby, co sprawia, że część ścian jest nieprzepuszczalna, podczas gdy pozostała część pozwala na przemieszczanie światła - naturalnego podczas dnia i sztucznego w nocy. Nasze użycie klatek można opisać jak rodzaj kamiennej plecionki z różnymi poziomami przeĄroczystości, bardziej podobnymi do łupiny niż do tradycyjnej roboty kamieniarskiej." Herzog komentuje: "Dochodzimy do takich rozwiązań na dwóch płaszczyznach: pierwsza opiera się na przejawach dzisiejszego życia: na sztuce, muzyce i innych współczesnych środkach przekazu, a druga oparta jest na technikach, jakie możemy odkryć lub wynaleĄć, aby wprowadzić architekturę do życia, w sensie technologii, wynalazków, które umożliwiają nam realizację naszych architektonicznych wizji."
RjqwckSCRRqD6gcdacJmU4fJSM2AoZVbF7QSDgO5xv03GPvRz6Frb7H4sybt_3-24.jpg
Jednym z ich unikalnych rozwiązań projektowych jest sześciopiętrowy budynek na skraju torów kolejowych w pobliżu nowego dworca kolejowego i murów cmentarza z XVIII i XIX w. W budynku, nazwanym Signal Box, umieszczone jest główne elektryczne wyposażenie do kontrolowania zwrotnic i sygnałów powiązanych z dworcem i torami oraz z kilkoma miejscami pracy. Betonowy szkielet budynku owinięty jest poziomo miedzianymi taśmami o szerokości 20 cm, które odchylają się w niektórych miejscach przepuszczając światło dzienne. Skręcone taśmy rzucają także cień na fasadę. Miedziany zwój zachowuje się jak klatka Faradaya, osłaniając elektryczne wyposażanie w środku przed niespodziewanymi zewnętrznymi oddziaływaniami. Jednak prawdopodobnie najbardziej rzucającym się w oczy projektem Herzoga i de Meurona jest niedawno otwarty Tate Modern, przerobiony Bankside Power Station, wzdłuż Tamizy w Londynie. "Zajmowanie się istniejącymi budowlami jest dla nas ekscytujące, ponieważ nałożone przez taki projekt liczne ograniczenia wymagają różnego rodzaju kreatywności. W przyszłości będzie to coraz ważniejsza kwestia w europejskich miastach. Uważamy, że to jest wyzwanie dla Tate Modern, jako hybrydy tradycji, Art Deco i wspaniałego modernizmu - to jest współczesny budynek dla wszystkich, budynek XXI wieku. Jeśli nie zaczynasz od rysy, potrzebujesz specyficznych architektonicznych strategii, które nie są motywowane przez smak i stylistyczne preferencje. Takie preferencje raczej prowadzą do wykluczenia niż włączenia czegokolwiek. Naszą strategią było zaakceptowanie fizycznej potęgi wielkiego Bankside, podobnego do góry, budynku z cegły, a nawet uwydatnienie tej potęgi, zamiast niszczenia albo usiłowania pomniejszania. To jest rodzaj strategii Aikido, kiedy używasz energii wroga dla własnych celów. Zamiast z nim walczyć, odbierasz całą energię i kierujesz ją na nowe, niespodziewane drogi." Jednym z ostatnich projektów było dom dla rodziny Kramlich w Napa Valley, California - w tym samym miejscu, gdzie jest usytuowana winnica. To jest dom dla pary kolekcjonującej sztukę video. Projekt obiecywał ekscytujący eksperyment ze środkami przekazu przy użyciu domowej skali. Galeria Sztuki Goetz w Monachium jest wolno stojąca bryłą w parku podobnym do ogrodu. Składa się z drewnianej konstrukcji opierającej się na wzmacnianej betonem podstawie, która jest w połowie zakopana, dlatego tylko wyższy, oszklony obwód jest widoczny z odległości. Podobne matowo-oszklone taśmy otaczają drewno na najwyższym odcinku, dopuszczając w ten sposób światło dzienne do przestrzeni wystawienniczej. Dom Rudin House w Leymen, Ht.Rhine, Francja, został ukończony w 1997 roku. Jego opis zgodnie z Herzogiem i de Meuronem: "Zewnętrzny kształt domu może być odbierany ciężko, jak archetypowa masa, która wydaje się być zawieszona nad łagodnym zboczem, wyrażając pragnienie, aby zostać odebrana jako przedmiot abstrakcyjny. Pochylony dach, wysoki komin i wielkie okna przypominają rysunek dziecka. Dach pokryty smołą i nieukończone betonowe fasady są wyjątkowo umiejętnie połączone. Prosty, monolityczny budynek jest narażony na działanie warunków atmosferycznych, deszcz biegnie po nim jak po głazie. Nieukończone betonowe ściany fasad podkreślają ciężar budynku, ale wyrastając z ziemi jak na szczudłach, dają wrażenie lekkości. Wystający pomost, który przedłuża unoszącą się na wodzie podstawę domu w kierunku wschodnio - zachodnim, dociera do pomieszczeń ponad warstwą wody z jednej i tarasem z drugiej strony, potęgując wrażenie lekkości i zawieszenia nad krajobrazem. Drzewa owocowe i łąki podkreślają rolniczy charakter ogrodu, który z dystansu jest ledwie dostrzegalny. Materiał, który sprawia scalenie dachu ze ścianami, podtrzymuje zajmujący niewiele miejsca, abstrakcyjny wizerunek domu. Rynna jest zredukowana do minimum w swojej ekspresji, zastępuje ją metalowa listwa, która odprowadza deszcz na brzeg zachodniej fasady nad stawem." Ich pierwszy dom jest nazywany 'Domem Niebieskim', ze względu na niebieską farbę, która daje wrażenie unoszenia się bryły. W kilka lat póĄniej w Tavole, we Włoszech, zaprojektowali trzypiętrowy budynek mieszkalny na stoku górskim. Budynek w konstrukcji szkieletowej zbudowano z kamienia i stąd jego nazwa - Stone House. Trzy lata póĄniej, zaprojektowali w Basel - Plywood House, gdzie zarówno z wewnątrz, jak i z zewnątrz zastosowali sklejkę. W rozmowie z Jeffreyem Kipins dla 'El Croquis', Herzog stwierdził: "Myślimy i oczywiście mamy nadzieję, ze nasza praca przynajmniej próbuje odwoływać się do życia oraz do pięciu zmysłów. Niektórzy krytycy, którzy oglądają nasze prace, widzą jedynie gustowne fasady i formy kartezjańskie i nazywają je konserwatywnymi. Nie możemy tego zrozumieć. To są banalni sędziowie, myślący kategoriami konserwatywnymi, takimi jak: kwadrat jest nudny, a masywność jest staromodna. Z takim sposobem myślenia nie można mieć dostępu do naszej architektury, która unika rozrywki i widowiskowych gestów. Wierzymy, że architektura może bardziej korespondować z przejawami życia, sztucznymi i naturalnymi, mechanicznymi i biologicznymi." Fotografie od góry; 1. Tate Modern Londyn, Wielka Brytania 2. Stone House Tavole, Włochy 3. Signal Box Basel, Szwajcaria
Niektóre realizacje 1999-2000 Budynki mieszkalne, Rue des Suisses, Paryż, Francja 1998-2000 Roche Pharma Research Institute, Basel, Szwajcaria Tate Modern London, Londyn, Wielka Brytania Budynki mieszkalne Dornacherplatz, Solothurn, Szwajcaria Budynki mieszkalne Herrnstrasse, Monachium, Niemcy 1998-1999 Central Signal Tower, Basel, Szwajcaria Satellite signal Box, Basel, Szwajcaria 1998 Ricola Marketing Building, Laufen, Szwajcaria 1997-1999 Library of the Eberswalde Tecxhnical School, Eberswalde, Niemcy Muzeum Kuppersmuhle, Duisburg, Niemcy 1997-1998 ISP - Institute for Hospital Pharmaceuticals, Basel, Szwajcaria 1997 Mieszkanie w Leymen, Ht. Rhin, Francja 1996-1998 Winnica Dominus, Yountville, California/USA 1996-1997 Budynek seminaryjny dla Uniwersytetu w Eberswalde, Eberswalde, Niemcy 1995-1996 Studio Remy Zaugg, Mulhouse, Francja 1994-1996 Muzeum Karykatury i Rysunku, Basel, Szwajcaria 1994-1995 Oeri/Bodenmann House, Basel, Szwajcaria 1994 Landolt House, Riehen, Szwajcaria Vischer House, Basel, Szwajcaria 1993-1994 Koechlin House, Riehen, Szwajcaria 1993 Novartis Laboratory Building, Basel, Szwajcaria 1992-1993 Kompleks sportowy Pfaffenholz - St. Louis, Francja Budynek mieszkalny Schutzenmattstrasse, Basel, Szwajcaria 1991-1995 Railway Engine Depot, Basel, Szwajcaria 1991-1994 Signal Box, Basel, Szwajcaria 1991-1993 Rozszerzenie budynku biurowego SUVA, Basel, Szwajcaria 1991-1992 Galeria dla prywatnej kolekcji, Goetz Collection, Monachium, Niemcy Bursa studencka Antipodes I, University of Burgundy, Dijon, Francja 1991 Carpet Manufacturer Melchnau, Langenthal, Szwajcaria; Milan, Włochy 1989-1992 Budynki mieszkalne Pilotengasse, Wiedeń-Aspern, Austria 1989-1991 Ricola Factory Addition, Laufen, Szwajcaria 1987-1988 Budynek mieszkalny Hebelstrasse, Basel, Szwajcaria Biurowiec Schwitter, Basel, Szwajcaria 1987 Pawilon E.D.E.N., Hotel Eden, Rheinfelden, Szwajcaria Renowacja dwóch mieszkań Spalenvorstadt, Basel, Szwajcaria Ricola Storage Building, Laufen, Szwajcaria 1986 Renowacja budynku w Centrum Historycznym Laufen, Laufen, Szwajcaria Novartis, renowacja laboratorium, Basel, Szwajcaria Mieszkanie dla kolekcjonera sztuki, Therwil, Szwajcaria 1985-1988 Stone House Tavole, Tavole, Włochy 1985 Plywood House, Bottmingen, Szwajcaria 1984 Lego House, wystawa objazdowa, Niemcy, Francja, Hiszpania, Wlk. Brytania, Finlandia, Szwajcaria 1983-1986 Extension of Farm, Rocourt, Szwajcaria 1981-1982 Studio Frei, Weil am Rhein, Niemcy 1981 Renowacja galerii Kaserne, Basel, Szwajcaria 1979-1980 Blue House, Oberwil, Szwajcaria

Podepnij swój artykuł

Podoba Ci się nasza działalność ? Postaw kawę dla Grupy Sztuka Architektury!
Postaw mi kawę na buycoffee.to

tagi

Piramida odnowiona
Piramida odnowiona

25 marca 2024 roku w sanatorium Narcyz zameldowali się pierwsi kuracjusze. Obiekt, razem z kilkunast ...

Konferencja Kolor w architekturze
Konferencja Kolor w architekturze

W ostatnich latach kolor stał się bardziej popularny. Po inspirowanej modernizmem modzie na biel i m ...

Zagłosuj w Plebiscycie Polska Architektura XXL 2023. Wybierz najlepszą realizację architektoniczną minionego roku.
Zagłosuj w Plebiscycie Polska Architektura XXL 2023. Wybierz najlepszą realizację architektoniczną minionego roku.

Weź udział w Plebiscycie Polska Architektura XXL 2023 i oddaj swój głos na najlepszą realizację arch ...

KOMENTARZE
Komentarze
Brak komentarzy
Zaloguj się, aby dodać komentarz

Nagroda Pritzkera
ZOBACZ TAKŻE

PRACA:
Zatrudnię
  • Zatrudnię

Nie przegap okazji!!!

zapisz się do naszego newslettera