Chcesz być na bieżąco? Zapisz się do naszego newslettera


Nocleg pod skałą

 

Czas czytania: ~4 min


Zr04Tfu1HuBbHblt1vNi2mbqBgLxVwPyAPkhlscdgZcT1tG3stpCYpAYF9L4_rysyschronisko.jpg
Zmiany, jakie człowiek spowodował w środowisku naturalnym i krajobrazie naszej planety są nieodwracalne. I kiedy już pokrył ziemię siecią dróg, wzniósł fabryki i elektrownie i wybudował sięgające chmur wieżowce, zaczął szukać miejsc, w których natura pozostała nienaruszona (lub przynajmniej prawie nienaruszona). Problem w tym, że kiedy już je znajdzie, rzadko pozostawia je nietknięte. Potrzebuje dachu nad głową, schronienia przed zimnem, kuchni, łazienki. Potrzebuje domu, lub przynajmniej jego namiastki – schroniska. Zwłaszcza w surowym, górskim klimacie. Wysokogórskie schroniska są polem nieustannej walki między człowiekiem w naturą. Ciągle narażone są na zniszczenie przez lawiny, silne wiatry, a zimą również przez kilkumetrowe pokrywy śnieżne na dachach. Ulokowane na zboczach gór budynki raz po raz są dewastowane i uparcie odbudowywane. Możliwość rozwiązania tego problemu zaproponował Marek Woźniczka, który w swojej pracy dyplomowej, przygotowanej na Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej, zajął się projektem nowego budynku dla najwyżej położonego w Tatrach schroniska. Nowy obiekt miałby powstać na wysokości 2250 metrów n.p.m., czyli 25 metrów poniżej szczytu Rysów po słowackiej stronie Tatr Wysokich. To alternatywna propozycja dla obecnego, niszczonego przez lawiny, wolnostojącego budynku. Punktem wyjścia dla projektu była jego lokalizacja i charakter otoczenia. To z nich, jako logiczna konsekwencja, wynikają umiejscowienie, konstrukcja i forma budynku. Marek Woźniczka: „Nowe schronisko ma formę inspirowaną skalnymi głazami, z których usypana jest cała dolina. Nie wybija się z otoczenia. Forma i lokalizacja projektowanych brył schroniska są ściśle związane z występującymi w tym rejonie lawinami. „Przyklejenie” bryły do skalnego uskoku, odpowiednie ukształtowanie powierzchni ścian i dachu ma umożliwić prześliźnięcie się potencjalnej lawiny. Strefa wejściowa wymodelowana jest w formie podcienia – skalnego okapu – chroniącego przed opadami i nawiewami śniegu z wyższych partii doliny. Przy wejściu, pod salą jadalną, utworzony jest kolejny duży podcień, który pozwala turystom odpocząć przed budynkiem. Kąty pozostałych ścian dobrane są tak, aby umożliwić odpowiednie doświetlenie i montaż paneli słonecznych.” Schronisko będzie nawiązywać do okolicznych głazów nie tylko formą, ale i barwą. Szary beton o delikatnym, linearnym wzorze ma korespondować z granitowymi skałami, a jednocześnie, dzięki nieco jaśniejszej barwie, będzie się na ich tle wyróżniać. Jedynym akcentem intensywnego koloru będą czerwone ramy okien i okiennice, umieszczone na osiach widokowych szlaków prowadzących zarówno z doliny, jak i z góry – z przełęczy Wagi. Budynek ma żelbetową konstrukcję, którą stanowią trzy równoległe ramy mocowane do podłoża za pomocą stalowych trzpieni klejonych do otworów wywierconych w skale. Na zewnątrz spajać je będzie monolityczna, betonowa skorupa. Wewnątrz budynku zaś dominować będzie drewno, które, w połączeniu z ogniem płonącym w kominku, ma nadać mu przytulny, przyjazny charakter. Budynek składa się z dwóch połączonych brył-kamieni. Mniejsza, jednokondygnacyjna, mieści główną salę z jadalnią i sanitariaty. W większej – dwukondygnacyjnej, znajdą się pomieszczenia obsługi i zaplecze, kuchnia, toalety i łazienki, a na piętrze sale sypialne z 25 miejscami noclegowymi. W miejscu, gdzie obecnie stoi drewniany wychodek, powstać mają dodatkowe, „cywilizowane” toalety. Schronisko może działać przez cały rok, spełniając dwie podstawowe role – gastronomiczną i noclegową. Jest także stacją ratowników górskich, a przed budynkiem przewidziane jest lądowisko dla helikopterów. Funkcjonowanie schroniska, podobnie jak jego kształt, ma bazować na naturalnych warunkach otoczenia i jak najmniej w nie ingerować: „Obsługa schroniska opiera się na naturalnych zasobach. Planowane jest zastosowanie ogniw fotowoltaicznych do uzyskania prądu elektrycznego i kolektorów słonecznych do podgrzewania wody. Zaprojektowany jest również ekonomiczny i ekologiczny piec do spalania biomasy i tradycyjny kominek opalany drewnem. Jako rozwiązanie awaryjne przewidziany jest agregat prądotwórczy. Skromne zasoby wody (strumyk, topnienie śniegu – do sierpnia) będą efektywnie użytkowane przez zastosowanie zamkniętego obiegu wody i jej filtrowanie. Do utylizacji pozostałych nieczystości zaplanowana jest niewielka oczyszczalnia biologiczna”. Ekologiczne rozwiązania są odpowiedzią na coraz częstsze ostrzeżenia, że tatrzańskie schroniska produkują zdecydowanie za dużo zanieczyszczeń.
XlbYMcdWV3Bt5DaI1NOjys8AoUyJeKqhmMiQlOtVeqeIwVIbG1qTHAKoD3Ps_rysyschronisko-2.jpg
UXr5vjLrsRmQzOhySlvGj75vHKJscOyCA4L9QHeL4qiFJGtoyWLVKpBXRQmQ_rysyzagterenu.jpg
iZ8bVlS2F0U0r8qlfuL4mvgluRdigUQBqDeoQ4TbXNO7KeN1HH5gXF5dyJjB_rysyparter.jpg
4nykNZkejhNxdkq3RNYL565zwXcXbRcDEPBKQKiCP903nSBTPbDWYJaSrjqL_rysyprzekroj-a.jpg
D4eFCRmRYsCCqdWhI1lnHMPVJPc0RAWfa3nnLYu2m1iZ3FkKWah9iWnnq7hJ_rysyschematy.jpg

Brałeś udział w projekcie? Opowiedz nam swoją historię.

Podoba Ci się nasza działalność ? Postaw kawę dla Grupy Sztuka Architektury!
Postaw mi kawę na buycoffee.to

tagi

Architektura dla kultury ludowej
Architektura dla kultury ludowej

Centrum Folkloru Województwa Łódzkiego w Sieradzu – to nowa placówka kultury, powołana przez samorzą ...

Kultura w kasynie
Kultura w kasynie

Kasyno Kultury, placówka kulturalna działająca w Kwidzynie od końca 2023 roku mieści się w budynku o ...

E-konferencja Skorupa budynku: dachy, fasady, drewno i prefabrykacja w architekturze.
E-konferencja Skorupa budynku: dachy, fasady, drewno i prefabrykacja w architekturze.

Regulacyjne i technologiczne zmiany w zakresie metod wznoszenia budynków doprowadziły w ostatnich la ...

KOMENTARZE
Komentarze
Brak komentarzy
Zaloguj się, aby dodać komentarz

Wnętrza
ZOBACZ TAKŻE

PRACA:
Zatrudnię
  • Zatrudnię

Nie przegap okazji!!!

zapisz się do naszego newslettera