Chcesz być na bieżąco? Zapisz się do naszego newslettera


Wielka Spirala

 

Czas czytania: ~4 min


IBPw2AoTHGdin8ixlWKZhY15EOXInOEpIKeuOGFHaYicggG5lpKm3aAVVxVI_mumuth.jpg
Pierwszego marca 2009 r., po blisko 10 latach od rozstrzygnięcia konkursu, został otwarty MUMUTH czyli Dom Muzyki i Teatru Muzycznego (Haus für Musik und Musiktheater) w Grazu. Zaprojektowany przez holenderskie biuro UNStudio budynek jest częścią Uniwersytetu Muzyki i Sztuk Teatralnych w Grazu (KUG).

Koncepcja zaproponowana przez Bena van Berkela i Caroline Bos z UNStudio, została wybrana w międzynarodowym konkursie, na który wpłynęło 212 zgłoszeń. Architekci postawili sobie wówczas za cel zaprojektowanie budynku, którego forma byłaby w maksymalnym stopniu związana z muzyką. Podstawą ich projektu była idea zwiniętej, spiralnej struktury, umieszczonej w centrum budynku i organizującej jego wnętrze. W ciągu kilku lat pracy nad projektem i oczekiwania na fundusze, pierwotna wersja obiektu uległa wielu zmianom. Mimo to, jak podkreśla van Berkel, podstawowe założenia przetrwały w praktycznie niezmienionym stanie.
O9hFeWA6IWtWmZBTVyKvgAY9b37TyaEDbAiKxoBVUKeXz4qv7H4bjYdj1BXX_mumuth-1.jpg
UNStudio:

„Związek między muzyką i architekturą jest już klasyką. Według wielu współczesnych architektów jest wręcz zbyt klasyczny. Ale nie dla nas. My połączyliśmy klasykę z twistem. Problem kształtowania akustycznej przestrzeni, który podejmował min. Le Corbusier i Yannis Xenakis, jest dla nas cały czas fascynujący i widzimy w nim olbrzymi potencjał. Ponieważ MUMUTH należy do uniwersytetu muzycznego i teatralnego w Grazu i ma być miejscem, gdzie młodzi muzycy będą zdobywać muzyczną i teatralną edukację, uznaliśmy, że jego architektoniczna oprawa powinna informować, że jest to budynek, w którym żyje muzyka.

Spiralny układ elementów MUMUTH jest odpowiednikiem serializmu we współczesnej muzyce. Dzięki kontynuacji linii wszelkie przerwy, zmiany kierunku i skali możliwe były bez utraty ciągłości. Na tej spirali wszytko wisi jak pranie na sznurku: szkło, beton i instalacje. Ta idea przyświecała nam od początku, ale w ostatecznie zrealizowanej wersji nie jest ona widoczna na zewnątrz, tylko ukryta, wchłonięta przez całą konstrukcję.”

Głowna spirala, która jest rdzeniem przestrzeni publicznej, dzieli się na kilka połączonych z sobą mniejszych odgałęzień o wertykalnych i diagonalnych kierunkach. Przeplatają się one ze sobą, zapewniając połączenie wszystkich elementów budynku i jednocześnie umożliwiają stworzenie bufora akustycznego między poszczególnymi częściami programu funkcjonalnego. Spiralna struktura umożliwiła również wprowadzenie dodatkowego systemu komunikacji, który zapewnia aktorom i muzykom swobodne przejście do wewnętrznych, prywatnych pokoi. Centralną cześć budynku zajmuje duże, wielofunkcyjne pomieszczenie, które może być miejscem pracy, salą koncertową i teatrem muzycznym. Z nim połączone są kawiarnia, garderoby i pomieszczenia techniczne.
Konstrukcję budynku, w którym udało się płynnie połączyć prostą i surową podstawową bryłę (czarne pudełko teatru) z serią pomieszczeń bazujących na dynamice i ruchu (foyer i część ogólnodostępna), architekci nazwali modelem „blob-to-box”.

Spirala, która jest masywną konstrukcją z betonu, była jednym z największych wyzwań dla projektantów – jak sami podkreślają, większym niż ta w ukończonym nieco wcześniej Muzeum Mercedes-Benz. Początkowo miała ona być wyeksponowana na zewnątrz, ale w wyniku ewolucji formy, została ukryta. Zewnętrzna powłoka budynku zaś została ukształtowana jak czarny namiot.

Ben van Berkel: „Przedmiotem naszego zainteresowania były relacje między muzyką i architekturą, skupialiśmy się na takich aspektach jak rytm, kontynuacja, zmienność. Ale dopiero czytając Gillesa Deleuze’a zwróciliśmy uwagę na istnienie pewnego elementu, którego wcześniej nie zauważyliśmy – powtórzenia. Według filozofa, powtórzenie generuje łączność i spójność dzieła, zapewnia dźwięczność. Pozwala na improwizację, oznacza terytorium, koduje otoczenie. Postanowiliśmy więc wprowadzić ten element w naszym projekcie i nakładając na budynek powtarzalny, choć nie jednolity wzór. Można go zaleźć na całym budynku, w różnym zagęszczeniu i intensywności. Co więcej, jego wygląd zależy od zmiany światła w ciągu dnia i nocy, oddalenia od budynku i kąta patrzenia.”
tHvUTmkLVILkTj65XB7bO5dCaQgeAAuEYv5Lq3glKJbPZMlmrCAaqkVMfnkQ_mumuth-3.jpg
Budowa MUMUTH trwała od marca 2006 r. Kosztowała 19 milionów euro.

Czytaj wywiad z Benem van Berkelem.
84rJcWZCc3fouUPuEh18UPW6OuqknqEvdkIxL4fsSufGt5vWgOSvlWffAvKC_mumuth-4.jpg
8G693tttbqdcGxwjR2a7pw5OsCU2GMwGqm85jgRxIaWtAQIg1huOIH0iVBbv_mumuth-5.jpg
WIPTQLsCGX6IrHa9apQmzWhgBHDqu6WF1S7hJz4pbuG4rm8ttWVSmeu4QWGG_mumuth-6.jpg
sghMtav5WZnLPT7ykJIACNnegHERmYyhOKN5EDwn5a2tOl81g6ilS5BHvVxr_mumuth-7.jpg
RfJnsbmR7hHKapjC45U8VyWCKeb0q1jlMhg8yEvaZW214BQzwGL0mZrRG0VI_mumuth-8.jpg
Mxn879JT8Cm0XcBeTOwmZ4DDH8XiFq6suo20DxNzUegfwFfoDJlUQGqj5IeC_mumuth-9.jpg

Brałeś udział w projekcie? Opowiedz nam swoją historię.

Podoba Ci się nasza działalność ? Postaw kawę dla Grupy Sztuka Architektury!
Postaw mi kawę na buycoffee.to

tagi

Urodziny Szybu Krystyna
Urodziny Szybu Krystyna

Budowa wieży wyciągowej szybu Kaiser Wilhelm II na terenie kopalni węgla kamiennego Hohenzollern zak ...

Kultura w kasynie
Kultura w kasynie

Kasyno Kultury, placówka kulturalna działająca w Kwidzynie od końca 2023 roku mieści się w budynku o ...

E-konferencja Skorupa budynku: dachy, fasady, drewno i prefabrykacja w architekturze.
E-konferencja Skorupa budynku: dachy, fasady, drewno i prefabrykacja w architekturze.

Regulacyjne i technologiczne zmiany w zakresie metod wznoszenia budynków doprowadziły w ostatnich la ...

KOMENTARZE
Komentarze
Brak komentarzy
Zaloguj się, aby dodać komentarz

Kubatura
ZOBACZ TAKŻE

PRACA:
Zatrudnię
  • Zatrudnię

Nie przegap okazji!!!

zapisz się do naszego newslettera